Ο κομίστας Jean Giraud (Moebius) κι ο σκηνοθέτης Alessandro Jodorowsky συνεργάζονταν από όταν σχεδίαζαν το Ινκάλ, ένα κόμικ επιστημονικής φαντασίας. Δύο μυαλά που θέλαν με πάθος να δημιουργούν και που τα δημιουργήματά τους είναι παράθυρα για αμέτρητους κόσμους. Κάπου στη δεκαετία του 1970 προσπάθησαν να ανεβάσουν μια ταινία, βρήκαν χορηγούς, πίστεψαν πολύ, δούλεψαν ασταμάτητα για να τη φέρουν εις πέρας κι έπεσαν τόσο έξω που τελικά πέτυχαν.
Ο Τζον Ντιφούλ, ένας άνθρωπος από ένα περίεργο μέλλον, κάπως ανθρώπινο αλλά πολύ μακρινό ξεκινάει ένα ταξίδι, μέσα απ’ την πτώση του και γνωρίζει το σύμπαν. Συναντά τον εαυτό του σε εκατομμύρια παραλλαγές, μεταβαρόνους, δολοφόνους, ζωντανούς πλανήτες ακόμα και τον ίδιο το χρυσό θεό! Το ινκάλ όμως δεν είναι μόνο τα σκίτσα του, είναι πως έρχονται το ένα μετά το άλλο. Δεν είναι μόνο ο Moebius, είναι κι ο Jodorowsky.
Με ένα σκρίπτ 3000 σκίτσων, με μουσική από Pink Floyd και Magma, με ένα ασύλληπτο cast που περιλάμβανε από Μικ Τζάγκερ και Όρσον Γουέλς μέχρι Σαλβαδόρ Νταλί, με ένα όνειρο για 14ωρη ταινία (πριν γίνουν μόδα οι τριλογίες) η παραγωγή αρνήθηκε να δώσει συλλέξει τα 15.000.000$ που απαιτούνταν για την ολοκλήρωση της ταινίας.
Και τελικά τι πέτυχαν; Να γεννήσουν τόσες ιδέες που τελικά οι άνθρωποι αυτής της ομάδας όπως οι O’Bannon, Foss, Giger, και Giraud καθώς και το υλικό που παράχθηκε στα δύο χρόνια προπαραγωγής της ταινίας να δημιουργήσουν ταινίες σταθμούς όπως τα Star Wars, Terminator, Πέμπτο Στοιχείο και Alien.
Κι εδώ ό,τι έχει να πει ο άνθρωπος που το δημιούργησε, ξεκινώντας απ’ ότι μας καίει.
Και φυσάμε και το γιαούρτι