Εικόνα Αγίου Λαζάρου και η Ιστορία τού

Άγιος Λάζαρος ο Τετραήμερος

Ο Άγιος Λάζαρος, αδελφός της Μάρθας και της Μαρίας, υπήρξε στενός φίλος του Ιησού Χριστού. Είναι ο άνθρωπος που ο Χριστός ανέστησε εκ νεκρών τέσσερις ημέρες μετά τον θάνατό του – ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα του Κυρίου. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του το Σάββατο του Λαζάρου, το Σάββατο πριν την Κυριακή των Βαΐων, καθώς και στις 17 Οκτωβρίου (εύρεση των λειψάνων του).

Η καταγωγή και η σχέση με τον Χριστό

Ο Λάζαρος καταγόταν από τη Βηθανία, ένα χωριό κοντά στα Ιεροσόλυμα. Ήταν αδελφός της Μάρθας και της Μαρίας, δύο πιστών μαθητριών του Χριστού. Η φιλία του Ιησού με τον Λάζαρο ήταν βαθιά και ειλικρινής, κάτι που φαίνεται καθαρά όταν πληροφορείται ο Χριστός τον θάνατό του και «ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς» (Ιω. 11,35).

Το μεγάλο θαύμα: Η Ανάσταση του Λαζάρου

Το γεγονός της ανάστασης του Λαζάρου από τον Ιησού περιγράφεται στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (κεφ. 11). Ο Λάζαρος είχε πεθάνει και είχε ήδη ταφεί επί τέσσερις ημέρες. Παρά τις ενστάσεις για τη δυσοσμία του σώματος, ο Χριστός προστάζει: «Λάζαρε, δεῦρο ἔξω», και ο νεκρός εξήλθε από το μνήμα ζωντανός. Το θαύμα αυτό επιβεβαίωσε τη θεότητα του Χριστού και προκάλεσε κύμα πίστης αλλά και φθόνου από τους Φαρισαίους.

Διωγμοί και μετάβαση στην Κύπρο

Μετά την ανάστασή του, ο Λάζαρος κινδύνευε από τους Ιουδαίους που ήθελαν να τον φονεύσουν, διότι ήταν ζωντανή απόδειξη του θαύματος του Χριστού. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, μετέβη στην Κύπρο και εγκαταστάθηκε στο Κίτιο (σημερινή Λάρνακα), όπου και χειροτονήθηκε πρώτος Επίσκοπος της περιοχής από τους Αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα κατά τη διάρκεια της αποστολής τους.

Η ζωή του στην Κύπρο

Ο Λάζαρος έζησε περίπου τριάντα χρόνια μετά την ανάστασή του, ως επίσκοπος και ποιμένας του ποιμνίου στην Κύπρο. Σύμφωνα με την παράδοση, μετά την εμπειρία του θανάτου και της ανάστασης, δεν γέλασε ποτέ ξανά – εκτός από μία φορά, όταν είδε έναν άντρα να κλέβει ένα πήλινο αγγείο και είπε: «Το χώμα κλέβει χώμα». Έζησε με απλότητα και σοφία, και κοιμήθηκε εν ειρήνη.

Το λείψανό του και η εύρεσή του

Το λείψανό του ετάφη στη Λάρνακα, και τον 9ο αιώνα ανακαλύφθηκε με επιγραφή: «Λάζαρος ο τετραήμερος, φίλος του Χριστού». Ο Αυτοκράτορας Λέων Στ ο Σοφός μετέφερε τα λείψανά του στην Κωνσταντινούπολη το 890 μ.Χ. και οικοδόμησε ναό προς τιμήν του. Στη Λάρνακα, σώζεται έως σήμερα ο εντυπωσιακός Ναός του Αγίου Λαζάρου, χτισμένος επάνω στον τάφο του.

Η τιμή της μνήμης του

Η μνήμη του Αγίου Λαζάρου τιμάται από την Εκκλησία το Σάββατο του Λαζάρου, το οποίο προαναγγέλλει τη Μεγάλη Εβδομάδα. Επίσης, εορτάζεται στις 17 Οκτωβρίου προς τιμήν της ανακομιδής των λειψάνων του. Οι πιστοί τον τιμούν ως προστάτη από αιφνίδιο θάνατο και παρηγορητή των θλιμμένων, και τον επικαλούνται ιδιαίτερα για τις θαυματουργικές του παρεμβάσεις.

Ο Άγιος Λάζαρος είναι μία ζωντανή μαρτυρία της δύναμης του Θεού πάνω στον θάνατο. Η ζωή του – από τη Βηθανία έως το Κίτιο – αποτελεί παράδειγμα πίστης, σιωπηλής υπομονής και πνευματικής αντοχής. Το μήνυμα της ανάστασής του παραμένει σύμβολο ελπίδας για την αιώνια ζωή και την νίκη επί του θανάτου.